محافظت کودکان در مقابل نا امنی های اجتماع

وجیهه عفتی قراملکی

زمانی که پدر و مادري تصمیم به بچه دار شدن مي‌گيرند لازم است به خیلی مسائل که قبل از این اهمیت نمی‌دادند بیندیشیند. اگر قرار است کودک را بعد از تولد کتک بزنند ، در تغذیه‌ی او بی‌دقتی نموده و يا ناتوان باشند ، به پوشاک او اهمیت ندهند و از همه مهمتر در تربیت او کوتاهی کنند هرگز به بهانه حسهای دروغین (مادری یا پدری ) نیست بچه‌‌دار نشوند.

در مرحله‌ی اول پدر و مادر باید سلامت روانی و شادی کودکان خود را تأمین کنند. پیگیری از همان زمان تشکیل جنین عملی می‌گردد. بعد از تولد، نوزاد انبانی از تقاضاها و خواهشهاست. او احتیاج به تغذیه  و راحتی‌های جسمانی دارد،اگر این خواستها اقناع نشد کودک بیقراری می‌کند و فریاد می‌کشد. هرگاه او را غذا دهید یا کهنه‌اش را عوض کنید ساکت می‌گردد. اگر نتوانید این خواهش‌های اساسی و اولیه‌ی او را برآورید تمام ارگانیسمها و اندامهای او تحت تأثیر قرار می‌گیرد ،موازنه‌ی حیات عاطفی او بهم می‌خورد و خود را فردی محروم و ناشاد می‌انگارد .بالاتر از همه باید کودک خودتان را از محبت و عشق برخوردار کنید .اگر او جای این محبت عشق را خالی بیبیند احساس کمبود می‌کند .در دنیای عجیب و تازه‌ای که او به سر می‌برد همه جا آکندگی و شلوغی حکمفرماست و نیاز او به احساس امنیت روحی و حمایت بیش از پیش به چشم می خورد وقبل از همه این انتظار را از والدین خود  دارد.